🐯 Ιστορία 1 — Ο Τίγρης Τιμόθεος και η Μαγική Λιμνούλα

Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα μεγάλο, καταπράσινο δάσος, ζούσε ένας νεαρός τίγρης που τον έλεγαν Τιμόθεο. Ο Τιμόθεος δεν ήταν όπως οι άλλοι τίγρεις· ήταν πολύ ευγενικός και του άρεσε να κάνει φίλους.

Κάθε πρωί, ο Τιμόθεος ξυπνούσε με τον ήχο των πουλιών και έβγαινε βόλτα στο δάσος για να πει «καλημέρα» σε όλα τα ζώα. Στην άκρη του δάσους υπήρχε μια μικρή, καθαρή λιμνούλα, όπου ζούσαν πολύχρωμα ψαράκια που έλαμπαν σαν μικρά αστέρια μέσα στο νερό.

Μια μέρα, καθώς ο Τιμόθεος πλησίαζε τη λιμνούλα, είδε έναν μεγάλο, γλυκό ελέφαντα να κάθεται δίπλα στο νερό. Ο ελέφαντας λεγόταν Ερμής και ήταν πολύ δυνατός, αλλά και σοφός. Κρατούσε πάντα μαζί του μια ξύλινη μαγκούρα, όχι επειδή δεν μπορούσε να περπατήσει, αλλά γιατί του άρεσε να τη χρησιμοποιεί για να δείχνει στα μικρά ζώα πού να πάνε ή να μετακινεί με αυτήν κλαδάκια από το δρόμο.

«Καλημέρα, Ερμή!» είπε χαρούμενα ο Τιμόθεος.

«Καλημέρα, μικρέ μου φίλε», απάντησε ο ελέφαντας, χτυπώντας απαλά τη μαγκούρα του στο έδαφος. «Έλα να δεις κάτι!»

Ο Τιμόθεος πλησίασε και έσκυψε πάνω από τη λιμνούλα. Τα ψαράκια κολυμπούσαν σε κύκλους, σαν να χόρευαν.

«Κάθε φορά που τα βλέπω έτσι», είπε ο Ερμής, «ξέρω ότι η μέρα θα είναι καλή. Τα ψαράκια φέρνουν καλή τύχη σε όποιον τα καλημερίσει».

Ο Τιμόθεος άρχισε να γελάει και να χαιρετά τα ψαράκια. Εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκαν κι άλλα ζώα: ένα μικρό ελαφάκι, ένας πίθηκος που κρεμόταν από τα κλαδιά, μια χελώνα που περπατούσε αργά, και ένα ζευγάρι παπαγάλοι που τραγουδούσαν.

Όλα τα ζώα μαζεύτηκαν γύρω από τη λιμνούλα.

«Ξέρετε τι θα ήταν ωραίο;» είπε ο Τιμόθεος. «Να κάνουμε κάθε πρωί ένα Πρωινό Χαιρετιστήριο της Λιμνούλας! Να μαζευόμαστε όλοι εδώ, να χαιρετάμε ο ένας τον άλλο και να βλέπουμε τα ψαράκια να χορεύουν».

Ο Ερμής χαμογέλασε πλατιά. «Σοφή ιδέα για έναν τόσο νεαρό τίγρη», είπε και χτύπησε τη μαγκούρα του στο έδαφος για να συμφωνήσει.

Κι έτσι έγινε. Από εκείνη τη μέρα, κάθε πρωί όλα τα ζώα του δάσους συναντιόνταν στη λιμνούλα. Έβλεπαν τα ψαράκια, έλεγαν τα νέα τους και ξεκινούσαν τη μέρα τους με χαμόγελο.

Και ο μικρός Τιμόθεος; Ένιωθε περήφανος που είχε δημιουργήσει τη δική του μικρή παράδοση στη μεγάλη οικογένεια του δάσους.

Και κάθε βράδυ, όταν κοιμόταν, άκουγε στο όνειρό του τον Ερμή να του λέει:

«Όποιος έχει καρδιά καλή, κάνει πάντα φίλους… ακόμα κι αν είναι τίγρης!»